Bugün ulus'a gidicem şişlide taksi bekliyorum...hemen sağ tarafımda park halinde bir araç var sanırım beş dakika kadar bekledim birden bana hareket eden birşeyin sürtündüğünü hissettim o kadar boş bulundum ki fark eder etmez havaya zıpladım sanırım:( tahmin edin bakalım bu ne?? yanımda park halinde duran araç geri geri çıkmak istemiş ben farkında değilim ama adam da benim farkımda değil nerdeyse b.. yoluna gitti durumları yaşamak üzereyim...kenara çekilmemle birlikte kendini şoför zanneden zatı muhteremle göz göze gelmem bir oldu... kendimi üzerine atlamamak için zor tutarak napıyorsun dedim adam olayın farkında değil boş bakıyor...
Eyyyy istanbul da araba kullanan, aynaların saç taramak için olduğunu zanneden, sinyalin varlığından haberi olmayan, sokak ortasında durup sohbet edebilen, flaşörlerin sürekli yanıp sönmesinin gerekliliğine inanıp, tampon tampona gitmenin üstün bir meziyet olduğuna kanaat getiren, emniyet şeritlerinin kendilerine tahsis edilmiş yol olduğunu zanneden, jip kullanınca tüm kurallardan muaf olduğunu zanneden, sen kuyruk olmuş beklerken sağdan soldan devam edip en önde kaynak yapmanın makbul bir davranış olduğunu düşünen insancıklar bıktımmmmmm artık sizlerle aynı şehirin sınırları içinde olmakdan bunaldım çoook yordunuz beni yeter şöyle bir sallanıp kendinize gelin artık...
Neyseeee, o sinirle bindim taksiye kulağımda MP3 çalarım sakinleşmeye çalışırken baktım adamcağız birşeyler söylüyor kulaklığı çıkardım başladı bana memleket meselelerini anlatmaya adam susuyor ben kulaklığımı takıyorum gördüğü halde tekrar konuşmaya başlıyor ben çıkarıyorum şeklinde bir de trafik eklenince yol bitmedi:(( belli kii pek konuşkan değilim yada seni dinlemek istemiyorum çok da açık belli ediyorum ama kimin umurunda adamın canı benimle sohbet etmek çektiii...yaa sabır çekerek katil olmadan arkadaşımın yanına zor attım kendimi neyse ki sonrası güzel bir sohbetle geçti de kendime geldim...
Sinir bozucu bir gündü geldi geçti...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder