Mutluyum, mutlusun, mutlu...


Pazartesi gününden beri ilk defa bugün hava kararmadan eve girebilmenin mutluluğu içindeyim... Geçen hafta Berti boy boy resimlerimi çekti, artık seni daha fazla görebileceğim diyerek bana  verem olma yolunda bir adım daha attırdı. Eskiden olsa çokktaann karalar bağlamıştım ama artık bunları aşmam gerektiğini öğrendim. Ben  büyüdüm galida bazı konularda daha bencil olmayı da öğrendim.Yoğun çalışıyorum, bir sürü yere yetişiyorum, bir sürü sorunla boğuşuyorum, gönüllü işlerle uğraşıyorum bu koşuşturmanın arasında arkadaşlarıma vakit ayırmaya gayret gösteriyorum ve çok yoruluyorum ama hayatımda hareket ne kadar çoksa   kendimi o kadar daha iyi hissediyorum  hattaa yaşadığımın farkına varmamda çoooook büyük  katkı sağladığını anladım... Anladım kii insanın çevresini mutlu etmesi için önce kendisini mutlu etmesi gerekiyor. Ben mutlu olma yolumu buldum eskiye göre hayatla, kendimle, dostlarımla daha barışık yaşamanın keyfini çıkarıyorum şimdi. Biliyorum ki mutlak herkes için bir yol var henüz keşfedememişlere tekrar tekrar denemeye değer diyorum.