Yıkılmadım ayaktayım!!!!!!!!!!

Kabus dolu bir haftadan sonra kocaman bir ohhhhhhhhhhhh çekerek, ofisime kavuşmanın mutluluğuyla herkese selam olsunnnnn !!!!!!!!!!!!
Hastalık kötü  tamam, kimse istemez, kimseye göre değil okey ammaaaaaaaa bana göre hiççççççççççç değil...dışarda olmadığımda, birşeylerin peşinde koşmadığımda ben bitkisel hayata giriyorum bunu bir kez daha anladım:(((
Çarşamba günü annem, ablam, ezgoşum keyifle düğün alış verişi için via port'a gittik.Herşey süper başladı o mağaza senin bu mağaza benim elbiseler bakıyoruz sabırla giyinip soyunuyoruz şahaneeee...derken benim telefonum çalıyor okulun hemşiresi canım şükran hemşire...sesini her duyduğumda olduğu gibi kalbim sıkışıp ağzıma geliyor...Berti ateşli başı çok ağrıyor iyi değil, ben ilaç veriyorum gelip alırsanız iyi olur...Ben okuldan yaklaşık 50-60 km.uzakktayım... neyse Davitle konuşuyorum gidip alıyor bu arada ilaç etkisini gösterdiği için Berti daha iyi... konuşuyorum gelmene gerek yok anne ben iyiyim diyor sesini duyunca rahatlıyorum ama tabii hiç birimizde heyecan ve huzur kalmıyor...yarım saatte bir konuşarak, bir dolu trafikle boğuşarak akşam eve dönmeyi başarıyorum...Gece ateşli geçiyor boğaz enfeksiyonu teşhisi koyarak tedaviye başlıyorum:) ertesi gün gayet iyi uyanıyor ateş olmadığından rahat bir gün geçiriyoruz hatta şımarıyoruz da şımarıyoruz...çocukluğumdan hatırladığım en düzel karelerden biri de ben hastalandığımda evdeki durumum, bir anda kraliçe oluveriyorum annemle babam bir dediğimi iki etmiyor...en güzelide odamda yatmak zorunda değilim salonda TV'nin karşısında bir yatak hazılanıyor benim için keyfi sormayın gitsin...annemle babam sürekli pervane şeklinde ben de kaprislerin biri bin para ama hiç üşenmiyorlar bir dediğim iki olmuyor...Düşündükce yüzümde ki hınzır gülüşü görmeniz lazım...Bertininde büyüdüğünde yüzünde aynı gülümsemeyle çocuğuna bakmasını istiyorum...
Cuma günü uyanıyoruz ateşsiz bir gece ama Berti öksürmeye başlıyor...atlattığımız alerjik öksürük günlerinden kalma hassasiyetim çok bu konuda canım sıkılıyor ama yapacak bir şey yok...Bu arada kayınvalidem iyi değil sanki sabah Davitle konuşuyoruz...Riva arıyor bir kahve içmek için sözleşiyoruz...biraz nefes almak iyi gelir diye çıkıyorum...Birkaç saat sonra telefon Davit, annem iyi değil doktora götürüyorum diyor.Koşarak eve dönüyorum...Berti'nin öksürük gittikçe artıyor ben boğulmak üzereyim...hastaneden haber geliyor anne'de yine anfeksiyon bu sefer ciğerde pazartesiye kadar hastanede kalması gerekiyor:(( Berti'nin öksürüğü tavan ve ben ağlamak istiyorum...Davit annesiyle ben Bertiyle başbaşa...canım gittikçe sıkılıyor öksürüğün gidişatı bana alerji günlerini hatılatıyor, Mart ayı geliyor eskiden en şiddetli ataklarını geçirdiği dönem hemen alerji ilacına başlıyorum gece ateş yine çıkıyor sinir bozucu bir gece daha geçiriyoruz...alerji ilacının ikinci dozundan sonra öksürükde ciddi bir azalma oluyor benimde keyfim yerine gelmeye başlarken, hapşurmaya başlıyorum derken kendimi bir anda feci nezle olarak buluyorum...sonra Berti'de hapşu demeye başlıyor derkennnnn önümüzde bir rulo tuvalet kağıdı ve etrafta sümüklü mendillerle buluyoruz kendimizi:))) bir Berti hapşuruyor bir ben sonuda Davit çok yaşa demekten yoruluyor:))) Pazar gününü bir kanepede Berti diğerinde ben burun silerek geçiriyoruz ama yinede mutluyum oğluşumun öksürüğü çok çok azalıyor...akşama kadar birlikte dört tane film, on bölüm the big bang theory, bir kaç house izleyerek geçiriyoruz...
Pazartesi günü telefonumda dokuz cevapsız çağrı bularak uyanıyorum...vee bir anda jeton düşüyor okulda kahvaltıya davetliydik ve ben o kargaşada tamamen unuttuğumdan haber dahi veremiyorum herkes meraktan ölmüş çünkü benim yapacağım bir davranış değil:)) bir terslik varsa mutlak haber veririm ama işte düşünün halimi....Neyse herkesle görüşüp durum bilgisi verdikten sonra oğluşum uyanıyor gayet iyi...dünkü nezleden ses tonlarımızın güzelliği haricinde ikimizde emare kalmamış ikimizin de yüzü gülüyor,öğlen anne hastaneden taburcu olup eve dönüyor ve mutlu sonnnnnn:))
Bugün Berti'ye bin tane söz verdirerek okula gönderdim, asla dışarı çıkmayacak, koşup terlemeyecek, servis alanına giderken kabanını giyinecek, şapkasını takacak vs...offffffff tamam anneeeeeeeeeeeee diyerek servise bindi bende hemen hazırlanıp kendimi dışarı attım...hiç hoşlanmadığım kar bile güzel geldi bana başımda kar taneleri uçuşurken yürümekden ilk defa zevk bile aldım diyebilirim...Hayatta en büyük hazine sağlık, gerisi bize kalmış, şekillendirmek, eğlenceli kılmak, zevk alınacak hale dönüştirmek işte bütün sihir bizde saklı...Bu illüzyonda hepinizin iyi birer illüzyonist olması dileğiyle...