Bilen bilir, doktor ilaç dedin mi aklım çıkar benim…oğlan 12 yaşına geldi hala en basit calpol verirken bile her seferinde prospektüsü yalar yutarım, artık Berti bile benimle dalga geçiyor çocuğun maskarası oldum bu yüzden… başım ağırır Davit bana ağrı kesici getirir her defasında hapın üzerini okurum doğru ilaç mı diye... hal böyle olunca gittiğim doktorlara neler çektirdiğimi anlatmama gerek yok çoğu benden sonra mesleğe veda etmiş yada etmeyi düşünmüştür kesin:))
Neyse, yıllardır çektiğim kafamdaki egzama yada sedef (henüz doktorlar çözemedi) yüzünden birkaç doktorla kavga ederek tedaviyi bıraktığım sorun had safhada nüksedince yine doktor yolu göründü bana… muayene sonuçu ne olduğuna karar veremeyen doktor beni bir dolu ilaçla gönderdi…eczaneye gittiğimde bir yapma ilaç, bir losyon, bir merhem, bir şampuan ve en önemlisi bir antidepresanı elime tutuşturdu eczacı…eve gelip tüm ilaçlar masaya serilerek prospektüsler okunmaya başlandı tabiii asıl panik yapma ilaçta okunacak hiç bir şey yok kocaman kahve rengi şişeyle bakışırken , acaba içinde ne var? Doğru maddeleri koydu mu? sorularıyla başbaşa kaldım. Ben böyle pimpirik olduğum için her şey benim başıma geliyor tabii zira bundan önce ki doktorla kavga nedenim yine öyle yapma bir ilacın içine katılması gereken yumuşatıcı maddeyi reçeteye yazmayı unutmuş ve ben günlerce düşündükten sonra çaresiz kafama sürdüğüm bu solisyon kafamı asfalta çevirmişti doktoru aradığımda aaa yazmamışmıyım diyerek beni çıldırtmış bir ay kafamı yumuşatmak için ne çileler çekmiştim...
Kafam zaten o kadar feci ki daha kötüsü olamaz diyerek çaresiz kullanmaya başladım ilaçları sonuç neyse ki mükemmelll !!! fakat asıl içimi kemiren antidepresan bir hafta yarım doz sonra tam doz kullanmalıyım…on gün düşündüm içmelimiyim ? ya beni uyutursa ? uyuşuk dolaşırsam ? kafamda binbir tilkiyle düşünen adamın yanına gitmek üzereyken Davit olaya son noktayı koydu bu ilaç içilecekkkkkkkkkk….bir doz seni öldürmez…uyutup uyutmayacağını düşünerek anlayamazsın ve bunun gibi bir sepet cümleyle elime hapı ve suyu tutuşturdu ben de çaresiz bir çocuk tavrıyla hapı yuttummmmm….veeee bekleyiş başladı her dakika kendimi kontrol ederek bir yarım saat geçti artık psikolojik mi gerçek mi bilemiyorum iki kadeh şarap içmiş gibi oldum ohhh süper bir mutluluk bir kıkırdama yada hapı yuttum ama hala hayattayımın verdiği mutlulukla bir güzell oldum sormayın gitsin…. Yarım dozluk bir haftalık süreç gayet iyi bir şekilde atlatıldı, sıra dozu tamamlamakta ama sil baştan ben yine tam doza geçmek için bir on beş gün daha bekledim. Yine aynı baskılarla ilacı fazlalaştırarak içme cesareti gösterdim…bir kutu ilacı bitirdim şahaneyim:) hasırım yansa mısırım yanmaz durumdayım….Berti gece yatakta kıpırdansa uyanıp kontrol eden ben, gece sıcaktan evde dolaşıp uyuyamayan, gecenin bir vakti TV seyreden oğlum için , sıcak uyuyamamış çocuk deyip öbür tarafına dönerek uyuyan bir anne oluverdim….Bu olayı anlatığım annem o günden beri gece uyuyamıyormuş çocuk uyku sersemi evden çıkıp giderseymiş anladım ki herkese bir antidepresan lazım:))
Hayat bir film şeridi gibi akıp giderken, ben daha önce kendimi sıkıp kahrettiğim her şeye gayet normal bakmaya başladım çokkkk mutluyum:) Daha önce neredeymiş bu mucizevi hap içelim güzelleşelimmmmm:)
